En toen….was die dag er.

Al heel lang over nagedacht. Hoe zou t zijn om als Renée te kunnen zwemmen en zonnen in een bikini. Jarenlang al een bikini liggen. Nooit aan getrokken. Tot afgelopen maandag.

Ik wilde hem sowieso aan trekken. Hoe zit zoiets nu eigenlijk? Mijn allerliefste vroeg of ik wilde gaan zwemmen. Toen daar en ter plekke bedacht ja misschien wel.

Dus op zoek naar de bikini. Was even zoeken, maar had er een gevonden en die paste me. Gekeken of mijn borstprotheses er in paste en ja die konden er ook in en zo gebeurde het dat ik niet veel later op de fiets zat naar de waterkant.

Het was nog vroeg, dus ook nog niet superdruk. Dat was wel fijn. Een fijn plekje gezocht waar ik lekker mijn handdoek neerlegde en kon genieten van de zon.

Tot zo ver ging alles goed. Geen mensen die verbaasd mijn kant op keken of zo. Een wat oudere man verder op keek wel, maar die keek naar elke vrouw aanwezig haha.

Na anderhalf uur bakken in de zon had ik genoeg moed verzameld om me in het water te gaan begeven. Wat een heerlijk gevoel was het om zo naar het water te lopen. Kan niet anders zeggen dan dat het hemels aanvoelde. Gek eigenlijk dat ik dat zo sterk ervaarde, maar goed het was wel zo.

Ben overigens niet verder dan tot mijn buik in het water geweest. Bang dat de make-up nat zou worden en me dan misschien zou verraden. En dat terwijl ik me daar eigenlijk helemaal niet keer druk om maak.

Na weer even afgekoeld te zijn weer lekker gaan opdrogen in de zon en weer naar huis gegaan. Een heerlijke ervaring rijker en zeker een die ik deze zomer vaker wil ervaren.

Plaats een reactie