Gisteren, 2-11-2023, was het eindelijk zo ver. Eindelijk was ik aan de beurt om in gesprek te gaan met de psychologe van het VuMC in Amsterdam.
Vanwege de weersomstandigheden was ik ruimschoots op tijd vertrokken met de trein. Het laatste wat ik wilde was te laat komen natuurlijk en op de NS kun je nu eenmaal niet altijd bouwen. Zeker niet met wind, regen, sneeuw, warmte…ow wacht met Nederlands weer dus haha
In ieder geval, ik melde me betjes aan bij de w receptie. Maar nee hoor dat was verkeerd doorgegeven, in plaats receptie N moest ik bij M melden. Omdat het best koud was heb ik lekker een warme chocomelk genomen en nam plaats in de wachtruimte.
Kort na de aangegeven werd ik opgehaald door de psychologe en liepen we naar de kamer. Daar aangekomen hebben we kennis gemaakt en heb ik mijn verhaal verteld en heeft de psychologe verteld hoe het traject gaat verlopen. Ze vroeg me hoe ik het graag zou zien, hoe het tot nu toe ging en waar ik vooral tegen aan liep.
Ik verteld haar onder andere over het dagelijks moment van scheren en hoe ik daar tegenover sta. Omdat ik eigenlijk al een diagnose heb liggen van het eerdere genderteam, gaat een medewerker van het VuMC mij bellen en samen met mij bekijken of deze voldoende is voor een eventuele laserontharing van het gezicht. Voor mij zou dat een mooi iets zijn. Heb ik dat gedeelte in ieder geval al niet meer.
Aan het einde van het gesprek vertelde de psychologe mij dat ze meteen extra gesprekken wilde inplannen en dat ik ook een afspraak moest inplannen voor diverse testen en onderzoeken bij de receptie.
Hierna ben ik naar de receptie terug gelopen en heb ik de afspraken ingepland. Dit gaat nu gelukkig wat sneller dan dat het ging. De testen en onderzoeken gaan zo’n drie uur duren en ik moet ook nog vantevoren vragenlijsten invullen.
Al met al was het in ieder w fijn dat ik eindelijk terecht kon.
TransgenderWereld 